Ja. Er is vrijheid van meningsuiting. Ja. Die geldt voor letterlijk iedereen. En ja. Daar zitten ook grenzen aan. Grenzen die momenteel door iedereen lijken te worden opgezocht. Iets waar die vrijheid van meningsuiting nooit voor was bedoeld.
Het is als met de seksuele revolutie. Vóór de jaren ’60 en ’70 was er zo goed als nul seksuele vrijheid, buiten heteroseksuele seks binnen het huwelijk. In Ierland – een gewoon Westers land – was homoseksualiteit tot 1993 nog strafbaar. Veel Westerse landen gingen hen niet zo heel lang daarvoor nog voor in de legalisering. Momenteel is homoseksualiteit nog in 70 landen verboden. Van de 196 erkende landen in de wereld.
Op zich is seksuele vrijheid een goed ding. Stel je de frustratie en pijn voor bij mensen met andere seksuele voorkeuren. In die 70 landen waar ze hun ware zelf niet mogen zijn. Waar ze niet mogen houden van mensen waar zij een voorkeur voor hebben. Een leven lang een toneelspel op moeten voeren of in angst en geheimzinnigheid hun ware ik moeten zijn. Vreselijk moet dat zijn!
Toch is er een probleem met ongebreidelde seksuele vrijheid. Dat hebben juist die jaren ’60 en ’70 aangetoond. Geslachtsziekten. Ongewenste zwangerschappen. Verbroken relaties omdat manlief net iets meer buurvrouwen had geneukt dan moeder de vrouw haar buurmannen. En dan heb ik het alleen nog maar over de heteroseksuele relaties! In de jaren ’80 en ’90 werden de hippies alweer wat kalmer. Onder homoseksuelen werd tóen pas genoten van de nieuwe vrijheden. Waarvan we de negatieve gevolgen hebben kunnen zien.
Niks mis met seksuele vrijheid dus. Tot het uit de hand loopt en gezond verstand het verliest. Het gaat al snel naar de kloten, als seks ten koste van alles en enkel om de bevrediging van jezelf gaat.
Voor een enkeling is een monogaam leven niet weggelegd. Maar een groot deel van álle mensen zijn toch gelukkiger met één (of twee) lieve partners. Homo of hetero. Al dan niet omgebouwd. Dragqueen of non-binair. En een slippertje of af en toe een andere partner is en blijft menselijk. Ik ben ook al lang geleden gescheiden en heb inmiddels meerdere partners gehad.
Ook zitten er in moderne, democratische samenlevingen wettelijke grenzen aan seksuele vrijheid. Verkrachting, mishandeling, uitbuiting, dwang en pedoseksualiteit zijn vrijwel overal verboden. Terecht! Gebruik van macht en overheersing om seks te hebben, is ronduit fout. Mannen hebben vaak een fysieke overheersing over vrouwen en sommige volwassenen in het algemeen maken gebruik van hun mentale en fysieke dominantie over kinderen. Terecht dat dáárin een grens van de vrijheid van seksualiteit ligt. Kinderen neuken lijkt mij een duidelijke grens. De wet bestaat juist uit het beschermen van de zwaksten in de samenleving. Ook tegen zichzelf. En soms moeten de daders tegen zichzelf worden beschermd.
Kijk. Als een man een seksuele voorkeur heeft voor jonge jongens of meisjes, is hij pas een kinderverkrachter als hij zich daadwerkelijk aan kinderen vergrijpt. Als hij voor het onderwijs kiest en nooit een kind aanraakt, kan het juist een verrekte goede leraar worden. Het is slechts een nuanceverschil. Maar wél de grens tussen vrijheid van denken en vrijheid van daden.
Dan die vrijheid van meningsuiting.
Die is er officieel al heel lang. In de meeste democratische landen is die vrijheid al eeuwenlang in de grondwet vastgelegd. Hoewel er tot in de negentiende eeuw nog veel invloed was vanuit religieuze zijde en de diverse vorsten. Ook in de vorige eeuw waren er veel voorbeelden van al dan niet tijdelijke restricties. Zelfs in het o zo democratische Amerika hebben zwarten hebben pas een halve eeuw hun relatieve recht op meningsuiting over de rassenscheiding. In de jaren ’50 was iedere liberaal of kunstenaar een potentiële communist en dus vijand. Zoals in elke groot geschil en in iedere oorlog de vrijheid van meningsuiting als eerste sneuvelt.
In 2024 kennen we wereldwijd véél grote problemen. Het aantal conflicten wereldwijd is het afgelopen jaar met ruim een kwart gestegen. Of je het nu meningen of feiten noemt: het klimaatprobleem en het milieu zijn zware bedreigingen. Het simpele feit dat de kans op pandemieën met acht miljard mensen enorm is toegenomen. Er zijn enorme verschillen tussen rijk en arm en de plaatsen waar mensen worden geboren. We hebben echter wél de vrijheid om onze menig erover te ventileren.
Maar is dat altijd even goed?.
Een mening hébben is een waardevol ding. Die mening uiten is gewoon goed. Het valt allemaal onder het universele en rotsvaste recht op vrijheid van meningsuiting. Ik maak er zelf ook gebruik van! Met kritiek op links en rechts. Kabinet Rutte én Kabinet Schoofs. Wappies, XR, Antifa, de NVU én KOZP. En letterlijk nog nooit is er van rechtswege enige inspanning gedaan om Videre of mijzelf het zwijgen op te leggen. Als je dus wat te klagen hebt over het niet mogen uiten van je mening? Neem dan een voorbeeld aan onze website en mijn columns. Of blijf lekker in de waan dat Videre onderdeel is van de AIVD en beschermd wordt.
Dát laatste is trouwens geen mening. Dat is een ongefundeerde aanname.
Ik zit vaak op het randje van de wet. Niet er overheen. De complotdebielen, racisten en autonoompjes die worden veroordeeld, doen dat dus wel. Door henzelf wordt dit vertaald naar dé ‘dictatuur Nederland’. Alsof alleen bij hén die vrijheid van meningsuiting wordt beperkt. Het enige verschil is alleen dat zij moeiteloos over de wettelijke grens flikkeren.
Jan Roos roept – ook al is het in de vorm van een ‘grapje’ – op om verslaggevers te mishandelen. ‘Moeder Van Niks’ Emily P heeft mensen gestalked, gedoxed en bedreigd. Sloeri Plate is overduidelijk een oplichter. ‘Schizo’ Max stond toch écht met een fakkel voor de deur van Kaag. Het smerige groepje rond Bodegraven heeft een heel dorp samengevat in fantasiehorrorverhalen en mensen van pedofilie en kindermoord beschuldigd. En Raisa Blommestijn heeft daadwerkelijk de term ‘negroïde primaten’ gebruikt en daarmee bewust een hele groep Nederlandse burgers beledigd.
Ik heb een mening over deze randdebielen en uit deze mening wekelijks. Zij balen daarvan. Zijn beledigd. Voelen zich aangevallen. Maar ik uit een mening over hun individuele daden en ideeën. Die ze zélf op de sociale media pleuren. Ze mogen onder mijn column reageren en dan ga ik in gesprek. Gewoon voor iedereen zichtbaar. Een open debat. Ook al mag je elkaar totaal niet.
En dat – en alleen dát – is vrijheid van meningsuiting. Mijn mening over jou is géén mening of oordeel over andere Nederlandse, blonde, blanke vrouwen Raisa. Alleen over Raisa en het staat je hier vrij om daar op te reageren.
Ik hoop nu alleen dat Raisa Blommestijn niet álle vissen gaat beledigen, door de column van één makreel. Voor je het weet gaat Ongehoord Nederland ongebreidelde visvangst promoten!
Raisa was overigens voor de rechtbank een akelig klein bang meisje….
Jammer voor haar dat de rechter wijzer was en daar niet in tuinde.
Ik heb het niet zo op mensen die aantoonbaar liegen en onbetrouwbaar zijn.
Die mensen blijf ik in mijn dagelijks leven graag uit de buurt.
Helaas hebben we inmiddels al 14 jaar (of 15 inmiddels?) aan een stuk al dan niet gladde leugenaars aan het hoofd van dit land.
Mensen die het voorbeeld geven met over de grenzen van VvMU gaan.
Ik wordt daar niet gelukkig van.
Voorlaatste alinea “jouw”.
Naast die zeikopmerking, goed als altijd!
Bedankt en … bezittelijk voornaamwoord 😉
En wat bezit dat voornaamwoord? En sinds welk complot hebben woorden bezittingen? Het klopt niet!
Maar serieus, “Mijn mening over jouw is geen mening….” Ik denk nog steeds zonder “W”.
Die zogenaamde VVMU zorgt er ook voor dat het OM geen antwoord heeft op stalkers en oplichters als Max, Micha, Youri, Wimp Dankbaar en de rest. De lijst van hun slachtoffers is immens.
Weldoordacht, als altijd.
‘Omgebouwd’ had voor mij persoonlijk misschien iets genuanceerder gemogen (we praten niet over een keukenuitbouw) maar goed, vrijheid van meningsuiting en waarschijnlijk was het satirisch bedoeld richting zij dit woord met de nodige hilariteit gebruiken in hun anti LGBTQ+ tirades.
Maar verder weer een column die het wachten waard was…
Het was satirisch bedoeld. Maar dat vallen over één woordje of één schrijffoutje en dan vaak de héle boodschap missen, is net zo goed deel van dit probleem. Als iemand in een maatschappelijk debat over transseksualiteit valt over dat ene woord en vervolgens de hele kwaadaardige boodschap achter de tegenstanders niet ziet, ben je ook af.
Een transseksueel of homofiel vervallen niet in depressiviteit omdat iemand ooit ‘omgebouwde’ of ‘mietje’ heeft geroepen. Dat komt doordat een groot deel van zijn of haar directe omgeving hen dood wenst.
O ja. Ik en nuance. Dáár ben ik allang geleden overheen gegroeid 😎
Ipv transseksueel is het woord tegenwoordig transgenderpersoon is mij eens duidelijk gemaakt.
Ik ben niet moeilijk, als je dat wilt, prima.
En inderdaad, dat dood wensen is niet overdreven.
Ik heb mails gezien waarin iemand gewoon vertelt werd dat een kogel nog te duur zou zijn.
Leve tolerant Nederland.
Hopelijk mag Raisa een taakstraf uitvoeren onder leiding van een donkergekleurde queer, die nog nooit met justitie in aanraking is gekomen.
Ik heb de reactie gezien van Raisa bij ON … tamelijk kinderachtig …. maar wat me meer verbaasde was de reactie van de advocaat: we gaan zeker in hoger beroep …. op zich geen probleem natuurlijk … maar zijn motivatie was net zo kinderachtig. Hij moet toch afstand kunnen nemen …. en de feiten kunnen wegen?
Het is naar mijn idee een beetje de reactie die we de laatste jaren bij zoveel meer van deze idioten hebt gezien. Ze besluiten zélf waar de grens ligt en stappen daar zélf keihard overheen. En dan vinden ze het allemaal raar dat dit consequenties heeft.
Dan kun je wel snel “dictatuur” gaan roepen. Maar in een dictatuur krijg je geen weekje peukenprikken of een paar honderd euro boete. Daar breken ze je bij de minste weerstand al.