We moesten even twee keer knipperen met de ogen, want even dachten we dat Aart Staartjes de livedinges van opagekkie Leo Stoter had overgenomen, maar het was toch echt opagekkie Leo.
Opagekkie Leo wilde wat serieuzer overkomen maar zelfs in dat apepakkie is dat niet gelukt.
Leo zit niet zo lekker in het leven en vond het noodzakelijk om daar een uur durende livedinges van te maken, we zien Bla, de hond, zelfs moedeloos kijken, het niet meevallen om als hond zijnde zo’n baas te hebben, liefde liefde liefde voor Bla!
Een uur lang gebabbel van opa Leo dus en uiteraard is niets zijn schuld maar wel van alle anderen, de politie, de overheid en natuurlijk van Videre.
Over zijn arrestatie (elke dag wat meer aangedikt), zijn stropdas, zijn bijna-huisuitzetting en over zijn boek, want jawel, er komt een boek!
Denk dat z’n vrouw hem vroeger deed aankleden als ze in pak naar de wekelijkse bingo in het buurthuis gingen, zelf baktie er niet veel van…
Echt een vlag op een stront schuit.
‘This man is a legend in his own mind’.
Een zak stront in een pak is nog steeds een zak stront, wat een triest leven heeft deze man. Niks lukt.