Mita versus Debbie

Gisteren – zaterdag 31 juli – hadden wij een unieke kans. Twee van Neerlands “bekendste burgerjournalistes” gingen tegelijkertijd naar Parijs om aldaar verslag te doen van dezelfde demonstratie. Of zoals sommigen het noemen: “De Revolutie”. Dat vind ik dan weer wat overdreven, want die Fransen noemen iedere dorpsgek op een sinaasappelkistje al een revolutie. Het was wel een unieke kans om de werkwijzes van Mita Overvliet en Debbie Beekwielder naast elkaar te leggen!

Eerst de overeenkomsten dan maar? Zowel Debbie als Mita menen de “burgerjournalistiek” te hebben uitgevonden. Beiden zijn geen fan van Videre. En beiden vinden Mahimahi niet erg lief. Terwijl ik toch echt iedere keer weer met opbouwende kritiek op hun werk kom!

Deze demonstratie was verder wel een mooi experiment. Beide dames liepen dezelfde route met dezelfde mensen en brachten dezelfde gebeurtenissen in beeld. Vergelijkend warenonderzoek ten top!

Eerste punt van aandacht. Debbie spreekt Frans. Mita gaat in haar eentje naar Parijs en heeft één zinnetje, dat zij ongeveer 187 keer per uur uitspreekt: “I don’t speak French.” En dat zinnetje spreekt ze dan ook nog eens in absoluut Steenkoolengels uit.

Omdat ze Frans spreekt, kan Debbie de omgeving beter lezen en brengt ze de gehele demonstratie in beeld. Als de harde kern demonstranten de politie weer zo heeft getreiterd dat er schermutselingen volgen, weet ze dat prima op beeld te vangen. Mita filmt vooral heel veel Mita. Mita, kotsend. Mita, huilend. Mita, vluchtend. Mita die klaagt over trollen. Mita die klaagt over mensen die tikkies vragen. Mita die haar wimpers doet. Mita die VOL IN BEELD stiekem rookt. Mita die eigen brouwsels in haar ogen spuit. Mita die een spuit in haar reet gooit. Mita die real time mensen in de live blokkeert.

Dat kotsen was wel weer grappig. Terwijl iedereen om haar heen na een traangasaanval een keer in de ogen wreef en doorliep, stond Mita voor haar eigen camera minutenlang te hoesten, te proesten, te kotsen en te janken. Had de politie speciaal voor Mita een andere goedje gebruikt? Heel apart. En Debbie? Die hoestte af en toe een keer.

O ja! Dat idee had Mita trouwens serieus. Dat de Parijse politie het speciaal op Mita had gemunt! Bij iedere knal suggereerde ze dat die voor haar bedoeld was. In haar hoofd werd er constant naar haar gewezen. Iedere traangasgranaatwerper werd speciaal op Mita gericht. Iedere charge was er op gericht om Mita uit te schakelen. Blijkbaar denkt Mita dat de politie bij massale rellen in Parijs, die ene prutser van een vlogger uit Nederland als grootste probleem ziet.

Ter informatie. Mita heeft op haar tijdlijn “bewijs” geplaatst van een agent die een traangasgranaatwerper op haar gericht hield. Wij zagen het bewijs niet.

Nu is het niet zo dat Debbie nooit klaagt of in de slachtofferrol kruipt hoor. Maar niet in een live verslag van een demonstratie. Debby maakt op andere momenten ellenlange lives met klachten en verzoeken om donaties. Debbie is ook van mening dat de hele wereld tegen Debbie is. Alleen is Debbie wat pragmatischer. Debbie bekijkt nauwkeurig welke klacht op welk moment in de tijd het meeste geld oplevert. Mita klaagt de helft van de tijd dat ze eigenlijk verslag zou moeten doen over tikkies vragende vloggers. Mita klaagt als ze wakker wordt. Mita klaagt als ze haar muil open trekt!

Camerastandpunten. Erg belangrijk bij een live verslag. Waar Mita eigenlijk alle kanten op vliegt en zo bijna ALLE ACTIE MIST, stond Debbie ook regelmatig op afstand of een hoger punt voor de totaalplaatjes. Mita filmt vaak vanachter paaltjes en bomen (voor haar eigen veiligheid?). Debbie filmt het overzicht, waarop is te zien dat de politie het toch wel degelijk op de echt raddraaiers heeft gemunt en geen enkele zelfbenoemde Nederlandse “journaliste” op het oog heeft.

Samenvattend. Moet ik het wéér zeggen? Mita kan echt helemaal niks! Wat een prutser! Met haar helmpje en kogelvrije vest!

En Debbie? Die kan ook niet zo veel. Maar met die goedkope camera levert ze qua verslaggeving nog wel een heel redelijk resultaat.

Voor ik het vergeet Mita. Over je “onderzoek” en je “ontmaskeringen”. Wij hebben nog steeds niemand voor de deur gezien. Op onze (echte) profielen worden wij niet lastig gevallen. Geen politie aan de telefoon. Geen brieven van Justitie. Geen onverstaanbare psychopaatjes als Ron Schönfeld op de stoep. Helemaal niks!

Maar wij komen binnenkort met onze eigen onthullingen over jouw zogenaamde “onderzoek”. En serieus. Héél veel mensen gaan héél hard lachen!