Het was een zonnige vrijdagmiddag toen de leden van het Videre Collectief zich verzamelden bij hun gebruikelijke ontmoetingsplaats, de bunker, ergens verstopt in Nederland. De sfeer was uitgelaten, want er stond een spannend weekend voor de deur.
Mahi Mahi, de organisatorische spil van de groep, had een vol programma samengesteld. “Luister mensen, we gaan dit weekend de stad onveilig maken. We beginnen vanavond met een bezoek aan de nieuwe escape room in het centrum. Morgen gaan we naar het meer voor een barbecue en watersport, en morgenavond sluiten we af met een filmmarathon bij mij thuis,” kondigde ze aan met een stralende glimlach.
Kakbek, bekend om zijn grappen en scherpe humor, kon het niet laten om meteen een opmerking te maken. “Hopelijk ontsnappen we sneller uit die escape room dan uit Mahi’s eindeloze planningen,” grinnikte hij, wat een lachsalvo opleverde van de rest.
Sjeng, de stille maar wijze filosoof van de groep, knikte instemmend. “Een goed plan, Mahi. Laten we er een onvergetelijk weekend van maken.”
Die avond verzamelde het gezelschap zich bij de escape room. Droplul, die altijd vol verrassingen zat, had speciaal voor de gelegenheid een ouderwetse detectivehoed opgezet. “We moeten wel in stijl verschijnen, toch?” zei hij met een knipoog.
Sjors en Shelly, het dynamische duo, stonden te popelen om te beginnen. “Wij zijn er helemaal klaar voor. Kom maar op met die raadsels!” riep Sjors enthousiast, terwijl Shelly al strategische plannen aan het smeden was.
Binnen een uur wisten ze te ontsnappen uit de kamer, mede dankzij de scherpe observaties van Snappie en de analytische blik van Tactus. “Goed teamwork, mensen!” prees FilmpjesmakerT, die het hele avontuur met zijn camera vastlegde. “Dit wordt een geweldige video voor onze website.”
De zon scheen fel boven het meer. Terwijl Kakbek de barbecue aanstak en Droplul met een enorme rubberen eenhoorn het water in sprong, maakten de anderen zich klaar voor een middag vol watersport. Mahi Mahi en Sjeng gingen waterfietsen, terwijl Shelly en Snappie zich waagden aan synchroonzwemmen. Sjors en Tactus probeerden ondertussen een nieuwe drone uit, die spectaculaire luchtbeelden van hun avonturen vastlegde.
Toen de avond viel, zaten ze allemaal rondom het kampvuur. Met een gitaar in de hand zong Kakbek een zelfgemaakt lied, terwijl de anderen meezongen en marshmallows roosterden. Het was een perfecte afsluiting van een actieve dag.
Later die avond kwamen ze bij Mahi Mahi thuis voor de filmmarathon. FilmpjesmakerT had een selectie van hun favoriete films voorbereid, en terwijl ze zich nestelden in comfortabele kussens en dekens, voelde het alsof het weekend nog eindeloos kon doorgaan. Ze lachten, huilden en genoten van elkaars gezelschap, wetende dat dit soort momenten hun vriendschap sterker maakte.
Toen de laatste film was afgelopen en de nacht langzaam inviel, wisten ze allemaal dat dit weekend een van die onvergetelijke herinneringen zou blijven die ze altijd zouden koesteren. En zo gingen de leden van het Videre Collectief weer hun eigen weg, maar niet zonder een laatste groepsknuffel en de belofte om snel weer iets nieuws te plannen.
Nummer is: Mauro Picotto – Komodo.
HAHAHAHAHAHAHAHAHA!
Was gezel Sjeng!
Hahaha droplul met een enorme rubberen eenhoorn… En die hoed hè… ik weet het zeker… Bram Willem.
Oh oh, ik ben dr bij!
Het kan niet op bij jullie, tijdje terug al teambuilding en nu dit. Goed bezig mensen!
Ja he? Mahi is echt druk aan het organiseren!
Wat een feest weer💥 jammer dat jullie Eindhoven hebben overgeslagen😢
Leuke riem trouwens 😍, volgens mij waren die eind jaren 70 best wel populair.
Volgende keer weer Kiepke. Dan komen we weer naar de brug waar je elke vrijdag staat.
Het was ontroerend om te lezen watvoor hecht team jullie zijn. <3 <3 <3
Wij zijn niet te breken. ❤️