Fakkeldreiger Max vd Berg: ‘Er is maar één weg en dat is de radicale weg!’

“Er is maar één weg en dat is de radicale weg”, aldus kwibus Max van den Berg, ook wel bekend als “de Fakkelman”, een onberekenbare psychiatrisch patiënt waarover met stelligheid kan worden gezegd dat hij eertijds de media zal halen met een gewelddadige actie, door velen al lang tevoren voorspeld. Haal ‘m van de straat. Zet ‘m vast. Dwangopname met een niet aflatende behandeling van zijn gekte. Meneer wil niet meewerken? Detentie voor langere tijd. Simpel zat. Genoeg geduld gehad.

Hoger beroep Max van den Berg, 13 02 23.
Gerechtshof Den Haag.
Meervoudige kamer voor strafzaken.
Zaaknummer 2200024422.
Parketnummers: 09-004653-22 en 13-057998-21 (TUL).
Datum uitspraak: 13 februari 2023.

In de uitspraak valt o.a. te lezen:

“Justitiële documentatie.

Het hof heeft acht geslagen op een de verdachte betreffend uittreksel Justitiële Documentatie d.d. 18 januari 2023, waaruit blijkt dat de verdachte eerder onherroepelijk is veroordeeld voor het plegen van een strafbaar feit.

De persoon van de verdachte.

Het hof heeft acht geslagen op de over de persoon van de verdachte opgemaakte Pro Justitia rapportage van 13 december 2022, opgemaakt door een psychiater en op hetgeen zij ter terechtzitting in hoger beroep heeft verklaard. De psychiater heeft in haar rapport geconcludeerd dat bij de verdachte sprake is van een psychotische stoornis, te weten een schizo-affectieve stoornis en een, in remissie zijnde, stoornis in het gebruik van alcohol en cannabis. De verdachte vertoont gedesorganiseerd, emotioneel en cognitief instabiel gedrag, hetgeen zijn vermogen tot het nemen van weloverwogen besluiten en het tonen van weloverwogen gedrag ondermijnt. De psychotische stoornis was aanwezig ten tijde van de tenlastegelegde feiten en beïnvloedde verdachtes gedragskeuzes en gedragingen. De psychiater adviseert het tenlastegelegde, indien bewezen, in verminderde mate aan de verdachte toe te rekenen.

Volgens de psychiater is er sprake van een hoog risico op herhaling van vergelijkbaar delictgedrag. Met het oog op dit hoge recidiverisico en verdachtes psychische gezondheid en veiligheid acht de psychiater psychiatrische zorg nodig. Zij onderschrijft de aanvraag van de zorgmachtiging. Indien de zorgmachtiging ten tijde van de zitting in hoger beroep niet tot stand is gekomen en er geen sprake is van een gedwongen zorgkader, adviseert de psychiater om de verdachte, in het kader van bijzondere voorwaarden bij een voorwaardelijk strafdeel, klinisch psychiatrisch te plaatsen om in kaart te brengen welke psychiatrische zorg noodzakelijk is en in welk kader dit het beste vorm kan krijgen.

Ter terechtzitting in hoger beroep heeft de psychiater nog toegelicht dat er in haar optiek geen noodzaak bestaat tot onmiddellijke klinische opname van de verdachte, maar dat er, ook vanuit verdachtes familie en de overige betrokken instanties, zorgen bestaan met betrekking tot het psychisch functioneren van de verdachte.

Anders dan de raadsvrouw is het hof van oordeel dat de conclusie van de psychiater met betrekking tot de stoornis en de toerekenbaarheid voor de tenlastegelegde feiten van de verdachte gedragen worden door het daaraan ten grondslag liggende onderzoek en bevindingen naar aanleiding daarvan. Het hof neemt deze conclusies dan ook over. De verdachte wordt derhalve in verminderde mate toerekeningsvatbaar geacht.”

“Het hof stelt vast dat er zorgen zijn met betrekking tot de psychische gesteldheid van de verdachte. Er is inmiddels een aanvraag gedaan voor een zorgmachtiging, waarop naar verwachting in maart 2023 een beslissing zal volgen. Daarnaast neemt de verdachte deel aan de persoonsgerichte aanpak van de gemeente Amsterdam. De reclassering acht deze inbedding van de verdachte voldoende en ziet geen enkele mogelijkheid voor verdere begeleiding van de verdachte. Een (deels) voorwaardelijke straf met bijzondere voorwaarden kan in optiek van de reclassering zelfs recidive verhogend werken.

Het hof acht het, in het bijzonder gelet op het hiervoor besproken advies van de reclassering en mede bezien de ernst van de feiten, het tijdsverloop sinds het plegen van de bewezenverklaarde feiten en de door de verdachte reeds ondergane voorlopige hechtenis, daarbij niet passend om ook nog een voorwaardelijk strafdeel met daaraan verbonden bijzondere voorwaarden, bijvoorbeeld een kortdurende klinische opname zoals geadviseerd door de psychiater, op te leggen. Het hof merkt daarbij nog op dat er een aanvraag tot een zorgmachtiging loopt. Dit betreft een traject, dat los staat van het strafrecht, waarin de noodzaak voor psychische zorg voor de verdachte bezien wordt.”

Max is alvast aan het oefenen voor z’n gesprek met de psychiater. Hij zit wel degelijk in de rats en maakt zich behoorlijk zorgen over wat hem boven z’n hoofd hangt na zijn Talpa stunt.
De onzekerheid straalt er vanaf.

Ik ben zeker niet op een verkeerd spoor.
Alles wat ik doe kan ik verantwoorden. Ik ben gewoon verantwoord bezig.
Geen reden tot zorg, alles gaat goed. Ik probeer ook m’n rust momenten in te nemen.
M’n familie is ook bezorgd en verdrietig soms.
Ik wilde de uitzending niet verstoren, ik wilde samenspraak. ( nee, maar hij doet het wel, net als met z’n fakkel en dat weet ie heus wel )
Ik wil al helemaal niet in de psychiatrie.
Geen zorgen, ik denk ook aan m’n rust, ik denk ook aan m’n gezondheid, ik probeer alles goed te regelen.

Net als met al die wappies, dat telefoontje is en soort van emotionele uitlaatklep.
Neem, Yourie. Hele verhalen tegen een of andere ambtenaar, rechter enz. Alsof die mensen zitten te luisteren naar hun mobiele gezwam.
Het is weer een grote cluster fuck in dat hoofd van hem.