Extremisme in demoland

Extremisme: “Een vorm van radicalisme met een tot het uiterste doorgetrokken ideologie waarbij de bereidheid tot het sluiten van compromissen ontbreekt.”

Het is dus een vorm van radicalisme. Met als belangrijkste kenmerk de bereidheid om de wet te overtreden. Radicaal is namelijk een breed begrip. Radicaal kan in veel vormen ook hartstikke positief zijn. De grootste uitvinders hadden radicale ideeën, die haaks op het heersende gedachtegoed stonden. Mensen die vochten voor vrouwenstemrecht werden in hun tijd als radicaal gezien. Maar het is ook radicaal om een gedachtegoed verder door te willen trekken, dan de meerderheid van de bevolking zou willen.

Er is dus een wezenlijk verschil tussen radicalisme en extremisme. Radicalisme kán nog positief zijn. Extremisme niet. De definitie blijft het kenmerk dat men tot alles bereid is om de idealen te verwezenlijken. Radicaal kunnen we de coronademonstranten en complotdenkers zeker noemen. Maar in hoeverre zijn of waren zij extremistisch?

Naar mijn idee een hele hoop niet echt. Als ik naar het hele verloop van de afgelopen twee jaar kijk, zag ik heel veel demonstranten die enkel tégen de coronamaatregelen waren en daar tegen protesteerden. En dat mag. Je mag het niet eens zijn met overheidsbeleid. Je mag je uitspreken tegen de fraudeaffaire. Je mag je uitspreken tegen bezuinigingen. En ja. Je mag je uitspreken tegen de noodmaatregelen, die vanwege COVID-19 werden uitgevaardigd.

Eén probleempje. Veel noodmaatregelen waren noodwetten. En dan wordt het glad ijs. De simpelste noodwetten waren de verplichting op de anderhalve meter afstand en het mondkapje. Er zijn in 2020 en 2021 vele duizenden demonstraties geweest, maar bijna uitsluitend op de corona demonstraties werden die twee simpele regels massaal overtreden. Alleen op één BLM demonstratie deden ze dat ook, maar de massaliteit en emotionaliteit van die demonstratie weerhield de politie er van op te treden. Bij de corona demonstraties werden die regels bewust en keer op keer zeer bewust overtreden. Géén afstand houden werd ook gewoon knuffelen. Je kunt het niet eens zijn met die wetten. Maar als je ze overtreedt, kom je wel heel dicht bij extremisme.

Voor de helderheid. Ik vond die avondklok ook onzin en over de top. Op avondlijke demo’s werd daarom soms ook opgetreden door de politie. Tot die avondklok verviel. Daarna is geen enkel zielig fakkeltochtje ooit verboden. Ook die twee man en een paardenkop in Emmen werd geen strobreed in de weg gelegd. Er luisterde gewoon geen hond naar die lui.

Ook die twee man met een megafoon op het Vrijthof niet. Ze lulden wel de hele tijd over een dictatuur, maar geen agent die daar ook maar één seconde aandacht aan besteedde.

Wel aan Caspar Zwart, die simpelweg de wet overtrad door met een tentje op het Malieveld te blijven staan. Wildkamperen is verboden in Nederland. Niks geen noodwet. Gewoon een bestaand verbod. Maar Caspar ging dan ook al een heel eind richting extremisme. Hij noemde zichzelf God en daarom bestonden de Nederlandse wetten volgens hem simpelweg niet meer voor hem. Dit trok hij waarschijnlijk in het extreme door, want momenteel zit hij in de gevangenis op verdenking van moord op zijn eigen broer.

Hier zien we meteen het verschil. Mensen die al dan niet tijdelijke wetten bewust overtreden. Je kunt je twijfels hebben over wetten, maar als je ze overtreedt ben je dus gewoon een extremist. Je kunt tegen een te massale inzet van de ME zijn, maar als je de ME aanvalt ben je een extremist. Je mag COVID-19 als een ‘griepje’ wegzetten, maar als je bewust aan de verspreiding van dat ‘griepje’ meehelpt ben je een extremist. Als door het hele land héél veel kleinere demonstraties op anderhalve meter met mondkapje waren georganiseerd, had de overheid daar weinig tegen kunnen doen. Massale demonstraties, waarbij mensen elkaar constant liepen te knuffelen en de politie uitdaagden, noem ik extremisme.

En dat geldt dus ook voor lulverhalen over een niet bestaande Nederlandse Grondwet. Over niet geldende contracten met energiebedrijven en zorgverzekeringen. Verkeersovertreders die menen onder hun boetes uit te kunnen komen. Die ideeën kun je prima in een rechtszaal bestrijden. Via de politiek of in de media ter discussie stellen. Maar als je simpelweg je rekeningen niet betaalt en verkeersregels overtreedt vanwége die ideeën, ben je een extremist. Een domme extremist. Beetje dom om te stellen dat je een samenleving kunt leven zonder je bijdrage te leveren en door veiligheidsregels bewust te overtreden. Maar toch.

Nee. Niet alle demonstranten zijn of waren extremist. Velen zijn gewoon zo dom om zich door extremisten op te laten naaien. Een paar extremisten zitten inmiddels in de bak of hebben vast gezeten. Een aantal zullen binnenkort volgen. Een aantal opnaaiers lopen gewoon vrij rond. En een paar zitten zelfs in de Tweede Kamer bij Forum voor Democratie. Zij zijn radicaal en creëren extremisten.

Zijn wij van Videre trouwens extremistisch of radicaal? Geen van beiden. Wij stellen radicale ideeën ter discussie en blijven binnen de wet. En we lachen ons een breuk over domheid. Héél veel domheid. Dat heet gewoon sarcasme, satire en cabaret. Geen extremisme. Als mensen daar een probleem mee hebben, is dat hún probleem. Geen probleem voor de wetgever.