Een uniek moment, want wappie Rogier Hop loopt buiten! Het beweegt! Wat zal zijn tere huidje schrikken van de zon!
Gekkie Rogier gaat naar zijn ouders in Valkenburg maar omdat de treinen niet rijden en hij, mensenschuw als hij is, niet in de bus wil gaan zitten met een mondkapje op, blijft er slechts één ding over: lopen. Hij heeft proviand meegenomen en hijgend toont hij de lange weg naar de ouders die vast niet trots zijn op deze lamlendige, werkschuwe, slome sukkel.
“Dit is de aarde mensen, de plek waarop wij leven” horen we hem hijgend zeggen.
Lekker hoor, eindelijk wat beweging voor gekkie Rogier Hop, hij zal bij terugkomst wel heel erg moe zijn, gelukkig kan hij dan uitblazen op zijn armoedige ‘balkon van het vrije woord’, of nog even lekker babbelen met droeftoeter Jake Brave.
Menu
Wat is dat toch met mensen dat ze zichzelf heel wat vinden als ze eens een stukkie gaan wandelen? Wat is het, 12km wat Rogier hier moet lopen? Tweeënhalf uur bewegen? Met lekker weer?
Manmanman.
‘Er komt iemand weer van achteren’. Zal Youri Plate wel zijn.