Het is weer zover, opoe Carla kan er niet meer tegen en vlucht naar de Veluwe, naar het boshuisje voor 20 dagen.
Weg van de grote stad waar iedereen haar zo’n beetje heeft uitgekotst, zelfs de buren zijn haar zat.
Ze voelt zich een coronavluchteling en trekt het niet langer meer in die grote stad.
Op naar de eekhoorntjes, de vogeltjes en lange middagen met veel wijn.
En kijk eens wat een gezelligheid weer in dat boshuisje, wat eigenlijk natuurlijk gewoon een stacaravan is.
Het worden weer knusse dagen voor verschoppeling opoe Carla, we kijken nu al uit naar haar beschonken livedingessen.
Coronavluchteling opoe Carla terug naar de Veluwe.
Wat een bijzonder beeld dit de pyjama opoe in de kleren, uiteraard wel weer aangeschoten stotterend en mopperend.
Lekker oppleuren naar je boshut, droeftoeterige zemelkous. En maar zeuren en rellen van achter je computertje de hele wereld is fout maar wel gebruik maken van de voorzieningen van diezelfde wereld.
Hoe triest om te zien geen vrienden geen kennissen en nog belangrijker geen kennis!
Misschien kan iemand haar eens uitleggen dat je ook nog iets anders kunt intypen dan http://www.facebook.com en dat je dan misschien wel heel andere dingen ziet en leest.
Inmiddels zit opoe waarschijnlijk in de taxi als ze mee mag zonder muilkorf en hangen in de flat waar ze woont de vlaggen uit.