Rust zacht Mevrouw Kikker.

Wij ontvingen bericht dat Mevrouw Kikker is overleden, ze is naar ‘de overkant.’
Mevrouw Kikker, of gewoon Petra, was al geruime tijd ziek.

Mevrouw Kikker was bijzonder, zeker een geval apart, ze was creatief, grappig, origineel en nooit aanvallend.
Koppig, dat was ze wel, heel koppig zelfs, ze wist van geen stoppen en bleef maar doorgaan met vragen stellen tot ze uiteindelijk gearresteerd werd.
Misschien is het wel het zoeken, denken, vragen en de koppigheid dat haar ondergang geworden is.

‘En wij maar knikken en wij maar slikken.’

Blijf nadenken maar zorg dat je hoofd niet ontploft.

Rust zacht Kikker, we hebben van je genoten.
Niet getreurd, in de hemel wordt er nu zeker gedanst.
——————————————————————————————————————

Kikker’s hoofd dat is ontploft.

De leraar had ons zijn rantsoen geleerdheid ingespoten
Z’n boekenwijsheid met gezag over ons hoofd gegoten
En wij maar knikken en wij maar slikken.

En elk van ons deed wat ie kon om alles te verteren
Dat lukte meestal niet zo best maar ja, je moest proberen
En wij maar knikken en wij maar slikken.

Ik zag aan Kikker’s rooie kop dat zij het niet zou halen
Maar dacht toch nooit dat zij dit met d’r leven zou betalen
Kikker’s hoofd dat is ontploft, daar kon ze echt niet tegen
We hebben een mooie krans gekocht en een dag vrijaf gekregen.

Ach, Kikker was wel wat apart, die had zo van die dagen
Dat zij de leraar naar ’t waarom der dingen durfde vragen
Maar zij moest knikken en zij moest slikken.

Het kwam daarbij zo ver dat zij niet klakkeloos wou leren
Maar soms d’r eigen mening gaf of hard ging discussiëren
Maar zij moest knikken en zij moest slikken.

En wij, wij voelden net als zij, maar hebben braaf gezwegen
Te vastgeroest in ’t oud systeem, te bang om te bewegen
Kikker’s hoofd dat is ontploft, daar kon ze echt niet tegen
We hebben een mooie krans gekocht en een dag vrijaf gekregen.

We leven nu als nette lui in huisjes met teeveetjes
Op maat geknipt en opgepept met voorgekauwd ideetjes
En wij maar knikken en wij maar slikken.

De school heeft ons goed afgericht, tot kermisaap met boordje
Die voor z’n meester buigt en springt, gewillig aan z’n koordje
En wij maar knikken en wij maar slikken.

En wie niet buigt als iedereen wordt te verstaan gegeven
Dat hij net als Kikker barsten moet, zo is nu eenmaal ’t leven
Kikker’s hoofd dat is ontploft, daar kon ze echt niet tegen
We hebben een mooie krans gekocht en een dag vrijaf gekregen.

’t Is allemaal zo snel gegaan, een luide knal en boem

Gedaan

En wie niet buigt als iedereen wordt te verstaan gegeven
Dat hij net als Kikker barsten moet, zo is nu eenmaal ’t leven.

Rust zacht Kikker. <3